Τα επινεφρίδια είναι δύο μικροί αδένες (το καθένα ζυγίζει περίπου 4 έως 6 γραμμάρια) που βρίσκονται στο πίσω μέρος της κοιλιάς ακριβώς πάνω από τα νεφρά. Τα επινεφρίδια δημιουργούν μια ποικιλία ορμονών που είναι απαραίτητες για τη διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας του σώματος.
Οι αδένες αποτελούνται από ένα εξωτερικό μέρος που ονομάζεται φλοιός και ένα εσωτερικό μέρος που ονομάζεται μυελό.
Εάν τα επινεφρίδια ήταν σάντουιτς με φυστικοβούτυρο, ο φλοιός θα ήταν το ψωμί και το μυελό το φυστικοβούτυρο.
Ο φλοιός των επινεφριδίων ή το εξωτερικό τμήμα των επινεφριδίων έχει τρία στρώματα, το καθένα δημιουργεί μια διαφορετική ορμόνη:
- Στρώμα 1
Τοποθεσία: Εξωτερική
Ορμόνη: Αλδοστερόνη
Λειτουργία: Ελέγχει την αρτηριακή πίεση - Στρώμα 2
Τοποθεσία: Μέση
Ορμόνη: Κορτιζόλη
Λειτουργία: Ελέγχει το ανοσοποιητικό σύστημα, αντίδραση στο στρες - Στρώμα 3
Τοποθεσία: Εσωτερική
Ορμόνη: Ορμόνες φύλου (τεστοστερόνη, οιστρογόνα)
Λειτουργία: Έλεγχος των αναπαραγωγικών οργάνων και ανάπτυξη αρσενικών / θηλυκών χαρακτηριστικών.
Το εσωτερικό τμήμα των επινεφριδίων, παράγει μια ομάδα ορμονών γνωστών ως κατεχολαμίνες . Αυτές οι ορμόνες βοηθούν στην απόκριση σε αγχωτικές καταστάσεις και είναι πιο γνωστές ως αδρεναλίνη.
Η επινεφριδιακή νόσος εμφανίζεται συνήθως όταν υπάρχει όγκος (είτε καρκίνος είτε καλοήθης) ή / και υπερδραστικός επινεφριδιακός αδένας που παράγει πάρα πολλές από αυτές τις ορμόνες. Οι κύριες ασθένειες ενός υπερδραστικού επινεφριδίου είναι:
- πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός (πάρα πολύ αλδοστερόνη),
- σύνδρομο Cushing (πάρα πολύ κορτιζόλη) και
- φαιοχρωμοκύτωμα / παραγαγγλίωμα (πάρα πολύ αδρεναλίνη).
Η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία των επινεφριδίων μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τα αποτελέσματα και να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής ενός ασθενούς. Ενώ ορισμένες ασθένειες των επινεφριδίων μπορούν να κληρονομηθούν (δηλαδή συνδέονται με συγκεκριμένα γονίδια ή σύνδρομα), τις περισσότερες φορές είναι σποραδικές ή τυχαίες.
