Χειρουργικές Επιπλοκές
Όπως και με οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές που σχετίζονται με τη λειτουργία, εκτός από τις πολλές πιθανές επιπλοκές που μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε νοσηλευόμενο ασθενή. Μερικά από τα προβλήματα που σχετίζονται με τη μεταμόσχευση ήπατος είναι:
Η πρωτογενής μη λειτουργία ή η κακή λειτουργία του νεοασυμπεριλαμβανόμενου ήπατος συμβαίνει σε περίπου 1-5% των νέων μοσχευμάτων. Εάν η λειτουργία του ήπατος δεν βελτιωθεί αρκετά ή αρκετά γρήγορα, ο ασθενής μπορεί να απαιτήσει επειγόντως δεύτερη μεταμόσχευση για να επιβιώσει.
Η θρόμβωση των ηπατικών αρτηριών ή η πήξη της ηπατικής αρτηρίας (το αιμοφόρο αγγείο που μεταφέρει οξυγονωμένο αίμα από την καρδιά στο ήπαρ) συμβαίνει στο 2-5% όλων των μοσχευμάτων. Ο κίνδυνος διπλασιάζεται σε ασθενείς που λαμβάνουν μεταμόσχευση ζωντανού δότη.
Τα ίδια τα ηπατικά κύτταρα τυπικά δεν υποφέρουν από την απώλεια της ροής αίματος από την ηπατική αρτηρία επειδή κυρίως τρέφονται με αίμα από την ροή του αίματος στην πύλη. Αντίθετα, οι χολικοί αγωγοί εξαρτώνται έντονα από την ηπατική αρτηρία για διατροφή και η απώλεια αυτής της ροής αίματος μπορεί να οδηγήσει σε ουλές και μόλυνση από τους χοληφόρους πόρους. Εάν συμβεί αυτό, τότε μπορεί να χρειαστεί άλλη μεταμόσχευση.
Η φλεβική θρόμβωση ή η πήξη της μεγάλης φλέβας που φέρνει το αίμα στο ήπαρ από τα κοιλιακά όργανα (τα έντερα, το πάγκρεας και η σπλήνα – τα όργανα που ανήκουν στην κυκλοφορία της πύλης) στο ήπαρ συμβαίνει σπάνια. Αυτή η επιπλοκή μπορεί ή όχι να απαιτεί δεύτερη μεταμόσχευση ήπατος.
Χολικές επιπλοκές
Γενικά, υπάρχουν δύο τύποι προβλημάτων χολής: διαρροή ή στένωση. Οι χολικές επιπλοκές επηρεάζουν περίπου το 15% όλων των μοσχευμάτων δότη και έως και το 40% όλων των μοσχευμάτων των ζώντων δοτών.
Η χολική διαρροή σημαίνει ότι η χολή εκρέει από τον χοληφόρο πόρο και εισέρχεται στην κοιλιακή κοιλότητα. Τις περισσότερες φορές, αυτό συμβαίνει όταν οι χοληφόροι πόροι του δότη και του δέκτη συρράφηκαν μαζί. Αυτό συχνά αντιμετωπίζεται με τοποθέτηση ενός στεντ, ή πλαστικού σωλήνα, μέσω της σύνδεσης μέσω του στομάχου και του λεπτού εντέρου και στη συνέχεια επιτρέποντας τη σύνδεση για να θεραπεύσει.
Στην περίπτωση των ζώντων δωρητών, η χολή μπορεί επίσης να διαρρεύσει από το κομμένο άκρο του ήπατος. Τυπικά, τοποθετείται μια αποστράγγιση και αφήνεται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μεταμόσχευσης κατά μήκος της κοπής για να απομακρύνει οποιαδήποτε χολή που μπορεί να διαρρεύσει. Όσο η χολή δεν συγκεντρώνεται στην κοιλιακή χώρα, ο ασθενής δεν αρρωσταίνει. Οι διαρροές συχνά θα θεραπεύονται με το χρόνο, αλλά μπορεί να απαιτούν πρόσθετες διαδικασίες θεραπείας.
Η χολική στένωση σημαίνει στένωση του χοληφόρου αγωγού, με αποτέλεσμα τη σχετική ή πλήρη απόφραξη της ροής της χολής και την πιθανή μόλυνση. Συχνότερα, η στενότητα εμφανίζεται σε μία μόνο θέση, και πάλι όπου οι πόροι του δότη και του δέκτη είναι ραμμένοι μαζί.
Αυτή η στένωση μπορεί συχνά να αντιμετωπιστεί με διεύρυνση της στενευμένης περιοχής με ένα μπαλόνι και / ή εισαγωγή ενός στεντ. Εάν αυτές οι μέθοδοι είναι ανεπιτυχείς, συχνά γίνεται χειρουργική επέμβαση για να δημιουργηθεί μια νέα σύνδεση μεταξύ του χοληδόχου πόρου του ήπατος και ενός τμήματος του εντέρου.
Σπάνια, οι χολικές αυστηροί εμφανίζονται σε πολλαπλές ή αναρίθμητες περιοχές σε όλο το χολικό δέντρο. Αυτό συμβαίνει συχνότερα επειδή το χολικό δέντρο διατηρήθηκε ελάχιστα κατά τη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία το ήπαρ δεν ήταν ούτε στην κυκλοφορία του δότη ούτε στον αποδέκτη.
Τα συκώτια που προέρχονται από δότες καρδιακού θανάτου βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο από εκείνα που προέρχονται από εγκεφαλικά νεκρούς δότες.
Η αιμορραγία είναι ένας κίνδυνος οποιασδήποτε χειρουργικής επέμβασης αλλά ένας ιδιαίτερος κίνδυνος μετά τη μεταμόσχευση ήπατος εξαιτίας της εκτεταμένης φύσης της χειρουργικής επέμβασης και επειδή η πήξη απαιτεί παράγοντες που παράγονται από το ήπαρ. Οι περισσότεροι ασθενείς με μεταμόσχευση αιμορραγούν μια μικρή ποσότητα και μπορεί να πάρουν πρόσθετες μεταγγίσεις μετά την επέμβαση.
Εάν η αιμορραγία είναι σημαντική ή έντονη, είναι συχνά απαραίτητη η επιστροφή στο χειρουργείο για τον έλεγχο της αιμορραγίας. Γενικά, περίπου το 10% των παραληπτών μοσχεύματος θα απαιτήσει μια δεύτερη λειτουργία για αιμορραγία.
Λοίμωξη
Οι λοιμώξεις μπορεί να εμφανιστούν κατά την επούλωση της πληγής που δημιουργήθηκε από οποιαδήποτε ενέργεια.
Οι παραλήπτες μεταμόσχευσης ήπατος κινδυνεύουν επίσης από μολύνσεις που βρίσκονται βαθιά μέσα στην κοιλιά, ιδιαίτερα εάν υπάρχει μια συλλογή αίματος ή χολής (από μια διαρροή χολής). Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα μαζί με το ιστορικό της ηπατικής ανεπάρκειας αυξάνουν τον κίνδυνο του λήπτη μεταμόσχευσης ήπατος για την εμφάνιση λοίμωξης μετά από μεταμόσχευση.
