Τι είναι ο καρκίνος του λεπτού εντέρου;
Ο καρκίνος του λεπτού εντέρου είναι ένας σπάνιος καρκίνος που εμφανίζεται όταν κακοήθη καρκινικά κύτταρα αναπτύσσονται στον ιστό του λεπτού εντέρου.
Το λεπτό έντερο είναι μέρος του πεπτικού συστήματος του σώματος και είναι ένας μακρύς σωλήνας που συνδέει το στομάχι με το παχύ έντερο. Ο ρόλος του λεπτού εντέρου είναι να απορροφήσει την πλειονότητα των θρεπτικών συστατικών και των μετάλλων από τα τρόφιμα. Με την πάροδο του χρόνου, ο καρκίνος του εντέρου μπορεί να αναπτυχθεί και να μπλοκάρει το λεπτό έντερο.
Ο πιο κοινός τύπος καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι ο καρκινοειδής όγκος ακολουθούμενος από αδενοκαρκίνωμα. Το αδενοκαρκίνωμα του εντέρου ξεκινά σε αδενικά κύτταρα που βρίσκονται στην επένδυση του λεπτού εντέρου, τα οποία είναι υπεύθυνα για την παραγωγή και απελευθέρωση βλέννας. Οι περισσότεροι από αυτούς τους όγκους εμφανίζονται στο λεπτό έντερο (κυρίως δωδεκαδάκτυλο) κοντά στο στομάχι. Άλλοι λιγότερο συνηθισμένοι τύποι καρκίνου περιλαμβάνουν σάρκωμα, λεμφώματα και γαστρεντερικούς στρωματικούς όγκους.
Συμπτώματα
Τα πρώιμα στάδια του καρκίνου του λεπτού εντέρου μπορεί συχνά να παρουσιάζονται χωρίς συμπτώματα ή μη ειδικά συμπτώματα, τα οποία μπορούν επίσης να βρεθούν συνήθως σε άλλες ασθένειες. Οι περισσότεροι καρκίνοι του εντέρου διαγιγνώσκονται αργά σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου.
Τα συμπτώματα αδενοκαρκινώματος του εντέρου μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Αίμα σε κόπρανα ή χαρτί υγείας
- Ανεξήγητη απώλεια βάρους
- Ένα εξόγκωμα στην κοιλιά
- Πόνος, κράμπες ή πρήξιμο στη μέση της κοιλιάς
- Αναιμία (χαμηλός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων)
- Ναυτία και έμετος
Εάν αντιμετωπίσετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα ή έχετε ανησυχίες, επικοινωνήστε με τον ιατρό σας.
Πρόγνωση ή αναμενόμενο αποτέλεσμα
Ο καρκίνος του εντέρου είναι σπάνιος. Το πενταετές ποσοστό επιβίωσης μετά τη διάγνωση για καρκίνο του εντέρου είναι 66%.
Αιτίες
Υπάρχουν παράγοντες τρόπου ζωής και υγείας που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του εντέρου.
Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
- Μεγαλύτερη ηλικία
- Διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά
- Κάπνισμα
- Έχοντας τη νόσο του Crohn
- Έχουν κοιλιοκάκη
Οικογενειακό ιστορικό διαταραχών που σχετίζονται με το γαστρεντερικό, συμπεριλαμβανομένων κληρονομικών διαταραχών όπως η οικογενής αδενωματώδης πολυπόσταση και ο κληρονομικός καρκίνος του παχέος εντέρου.
Διάγνωση του καρκίνου λεπτού εντέρου
Ο τύπος των εξετάσεων για τη διάγνωση του καρκίνου του λεπτού εντέρου θα ποικίλει ανάλογα με τα συμπτώματα και τον τύπο του καρκίνου του λεπτού εντέρου. Οι κοινές εξετάσεις περιλαμβάνουν εξετάσεις αίματος. Μπορεί να χρειαστεί μια ακτινογραφία κοιλιάς για να παρέχει μια σαφέστερη εικόνα των οργάνων και να δει εάν υπάρχουν ενδείξεις καρκίνου.
Μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί ενδοσκόπηση από τον ιατρό για να εξετάσει λεπτομερέστερα το λεπτό έντερο και τα γύρω όργανα. Μπορεί να πραγματοποιηθεί ενδοσκόπηση ασύρματης κάψουλας βίντεο και είναι μια μη επεμβατική διαδικασία, η οποία βοηθά στην απεικόνιση ολόκληρου του λεπτού εντέρου. Μια άνω γαστρεντερική ενδοσκόπηση επιτρέπει στον γιατρό να εξετάσει την ανώτερη πεπτική οδό, η οποία περιλαμβάνει τον οισοφάγο, το στομάχι και το δωδεκαδάκτυλο. Αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας ένα λεπτό εύκαμπτο σωλήνα με φως. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο γιατρός μπορεί επίσης να λάβει ένα μικρό δείγμα ιστού, που ονομάζεται βιοψία, για να εξετάσει με μικροσκόπιο για να δει εάν υπάρχουν καρκινικά κύτταρα.
Μπορεί να εκτελεστεί μια διαδικασία που ονομάζεται « ανώτερη σειρά GI στο λεπτό έντερο» . Σε αυτήν την περίπτωση, ο ασθενής πίνει ένα διάλυμα με το θειικό βάριο και οι ακτίνες Χ λαμβάνονται καθώς το βάριο ταξιδεύει μέσω της άνω πεπτικής οδού και του λεπτού εντέρου του ατόμου.
Εναλλακτικά, μπορεί να ληφθεί υπόψη μια εντερογραφία CT. Αυτό συνεπάγεται την κατανάλωση μεγάλου όγκου αντίθεσης (βάριο ή νερό) και επιτρέπει καλύτερη απεικόνιση του αυλού του λεπτού εντέρου με υπολογιστική τομογραφία (CT).
Ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλες τεχνολογίες απεικόνισης για να δει εάν υπάρχουν ενδείξεις καρκίνου. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει υπολογιστική τομογραφία / τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (σάρωση CT / PET) ή μαγνητική τομογραφία (MRI).
Θεραπευτική αγωγή
Η χειρουργική επέμβαση είναι ο πιο κοινός τύπος θεραπείας για πρώιμο στάδιο, εντοπισμένος καρκίνος του λεπτού εντέρου. Ωστόσο, ο τύπος της χειρουργικής επέμβασης θα εξαρτηθεί από τη θέση του καρκίνου και εάν εμφανίζεται σε προχωρημένο στάδιο. Εάν εντοπιστεί καρκίνος του εντέρου, οι επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία.
Μπορεί να πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση τυχόν καρκινικού ιστού. Η ποσότητα του λεπτού εντέρου που αφαιρείται εξαρτάται από τη θέση του καρκίνου, πόσο εκτεταμένη είναι η πληγείσα περιοχή και εάν έχει εξαπλωθεί. Εάν ένας όγκος εμποδίζει το λεπτό έντερο, θα πραγματοποιηθεί παράκαμψη χειρουργικής επέμβασης. Χημειοθεραπεία μπορεί να δοθεί κατά τη διάρκεια ή μετά τη χειρουργική επέμβαση για τη θανάτωση τυχόν καρκινικών κυττάρων.
Πρόληψη του καρκίνου του λεπτού εντέρου
Η αποφυγή των παραγόντων κινδύνου μπορεί να μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του λεπτού εντέρου. Τα μέτρα προστασίας περιλαμβάνουν τη σωματική δραστηριότητα και τη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους. Αυτό περιλαμβάνει αλλαγές στις συνήθειες του τρόπου ζωής, όπως η διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, η κατανάλωση φρέσκων φρούτων και λαχανικών και η μείωση του επεξεργασμένου κρέατος.
ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Εάν δύο άτομα ζουν στο ίδιο σπίτι, τρώνε την ίδια διατροφή και εκτίθενται στο ίδιο περιβάλλον, πώς μπορεί ένας από αυτούς να αναπτύξει καρκίνο του γαστρεντερικού σωλήνα και ο άλλος όχι;
Η ανάπτυξη του καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι πολύ περίπλοκη και διαφορετική για κάθε άτομο. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων και στην ικανότητα του σώματός σας να αμύνεται εναντίον τους. Υπάρχουν ακόμη πολλά να ανακαλυφθούν σχετικά με τις αιτίες του καρκίνου του γαστρεντερικού σωλήνα και ενώ περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως η διατροφή, η άσκηση και το κάπνισμα μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο καρκίνου, είναι η γενετική και το οικογενειακό σας ιστορικό που ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα σας θα μπορεί να επιδιορθώσει και να υπερασπιστεί. ενάντια στη ζημία που προκλήθηκε.
Τι είναι η σάρωση PET και γιατί χρησιμοποιείται;
Η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET) είναι ένας ασφαλής τύπος απεικόνισης όταν χρησιμοποιείται κατάλληλα. Χρησιμοποιεί μια ραδιενεργή ουσία που ονομάζεται ιχνηθέτης για να αναζητήσει ασθένειες στο σώμα.
Μια σάρωση PET μπορεί να ανιχνεύσει καρκίνους στο λεπτό έντερο με βάση τη διαφορετική μεταβολική δραστηριότητα των καρκινικών κυττάρων σε σύγκριση με τα φυσιολογικά κύτταρα.
Οι σαρώσεις PET χρησιμοποιούνται συχνά με σαρώσεις CT για τη βελτίωση της ακρίβειας στη διάγνωση, χρησιμοποιώντας τις δομικές πληροφορίες από τη σάρωση CT και τις πληροφορίες λειτουργίας της σάρωσης PET.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αντιμετωπιστεί ο καρκίνος;
Η δυσκολία στη θεραπεία του καρκίνου είναι ότι δεν είναι μία μόνο ασθένεια, αλλά μια ομάδα ασθενειών. Συνολικά υπάρχουν περισσότεροι από 100 διαφορετικοί τύποι καρκίνου. Οι καρκίνοι προκαλούνται επίσης από διαφορετικά πράγματα, οπότε καμία στρατηγική δεν μπορεί να τους αποτρέψει. Ομοίως, διαφορετικοί καρκίνοι ανταποκρίνονται σε διαφορετικές θεραπείες, οπότε καμία θεραπεία δεν μπορεί να τους θεραπεύσει όλες.
Η αντιμετώπιση του καρκίνου είναι ακόμη πιο περίπλοκη λόγω του τρόπου ζωής και της στάσης των ασθενών, της διαφορετικής φυσιολογίας των ανθρώπων και του ρυθμού μεταβολισμού του σώματός τους από τα ναρκωτικά, της παροχής αίματος στον όγκο που επηρεάζει το φάρμακο που εισέρχεται στον όγκο, της φυσιολογίας του όγκου και του γεγονότος ότι ο όγκος μπορεί να συνεχίσει να αλλάζει.
Ποιες θεραπείες είναι διαθέσιμες;
Οι τρεις κύριες θεραπείες για τον καρκίνο του λεπτού εντέρου:
- Χειρουργική,
- Ακτινοθεραπεία ή / και
- Χημειοθεραπεία
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί ορμονική θεραπεία ή βιολογική θεραπεία. Ο προτεινόμενος τύπος θεραπείας θα εξαρτηθεί από μια σειρά παραγόντων, όπως η θέση και ο τύπος του καρκίνου, ο βαθμός και το στάδιο της νόσου και η ηλικία του ασθενούς και η γενική υγεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας συνδυασμός μεθόδων θεραπείας.
Η χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση του πρωτογενούς όγκου στο λεπτό έντερο και του περιβάλλοντος ιστού είναι απαραίτητη για τη θεραπεία των περισσότερων όγκων. Ο στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι να αφαιρέσει όσο το δυνατόν περισσότερο όγκο. Τυχόν εναπομείναντα κύτταρα μπορούν να υποβληθούν σε αγωγή με ακτινοβολία ή / και χημειοθεραπεία. Το πόση χειρουργική επέμβαση εξαρτάται από το πόσο έχει εξαπλωθεί ο καρκίνος και από τη γενική υγεία του ασθενούς.
Η ακτινοθεραπεία είναι θεραπεία με ακτινοβολία υψηλού επιπέδου για την εξάλειψη τυχόν υπολειπόμενων καρκινικών κυττάρων στο λεπτό έντερο. Η ακτινοβολία μπορεί να προέρχεται από έξω από το σώμα (εξωτερική ακτινοβολία) ή από ραδιενεργά υλικά που τοποθετούνται απευθείας μέσα ή κοντά στον όγκο (εσωτερική ακτινοβολία ή βραχυθεραπεία).
Τόσο τα καρκινικά κύτταρα όσο και τα υγιή κύτταρα μπορεί να επηρεαστούν από την ακτινοβολία. Η ακτινοβολία τραυματίζει τα καρκινικά κύτταρα και δεν μπορούν πλέον να συνεχίσουν να διαιρούνται ή να πολλαπλασιάζονται. Με κάθε θεραπεία, περισσότερα από τα κύτταρα πεθαίνουν και ο όγκος συρρικνώνεται. Τα νεκρά κύτταρα διασπώνται, παρασύρονται από το αίμα και εκκρίνονται από το σώμα. Τα περισσότερα από τα υγιή κύτταρα είναι σε θέση να αναρρώσουν από αυτόν τον τραυματισμό.
Η δόση της ακτινοβολίας καθορίζεται από το μέγεθος, την έκταση, τον τύπο και τον βαθμό του όγκου μαζί με την απόκρισή του στην ακτινοθεραπεία. Συχνά, η θεραπεία χορηγείται σε πολλές διαφορετικές γωνίες προκειμένου να χορηγηθεί η μέγιστη ποσότητα ακτινοβολίας στον όγκο και η ελάχιστη ποσότητα στους φυσιολογικούς ιστούς.
Η χημειοθεραπεία αναφέρεται στη χρήση χημικών (φυσικών ή συνθετικών) για την καταστροφή μολυσματικών οργανισμών ή καρκινικών κυττάρων. Η χημειοθεραπεία με κυτταροτοξικά φάρμακα είναι η κύρια μέθοδος θεραπείας για λίγους καρκίνους του λεπτού εντέρου, αλλά χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο ως συμπλήρωμα χειρουργικής επέμβασης ή ακτινοβολίας.
Η φροντίδα του καρκίνου περιλαμβάνει συχνά μια συνεργασία ειδικών – συμπεριλαμβανομένων των ιατρικών ογκολόγων (που ειδικεύονται στη θεραπεία του καρκίνου), των χειρουργών ογκολόγων (χειρουργοί που ειδικεύονται στη χειρουργική απομάκρυνση των καρκίνων) και των ογκολόγων ακτινοβολίας (που ειδικεύονται στην ακτινοθεραπεία).
Ποιες είναι αυτές οι παρενέργειες της θεραπείας;
Ενώ ο στόχος της θεραπείας του καρκίνου είναι η καταπολέμηση του, συχνά η θεραπεία θα βλάψει επίσης υγιή κύτταρα και ιστούς, το αποτέλεσμα των οποίων μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε δυσάρεστες παρενέργειες. Οι περισσότερες παρενέργειες της θεραπείας για καρκίνο του λεπτού εντέρου ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο της θεραπείας και την έκταση του καρκίνου. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι δεν έχουν όλοι οι ίδιες παρενέργειες. ούτε είναι απαραίτητα σοβαρές.
Οι παρενέργειες της χειρουργικής επέμβασης γενικά εξαρτώνται από το μέρος του σώματος που υποβάλλεται σε θεραπεία, τον τύπο της χειρουργικής επέμβασης, τη γενική υγεία του ασθενούς και μια σειρά άλλων παραγόντων. Όπως κάθε χειρουργική επέμβαση, οι ασθενείς θα νοιώθουν άβολα τις πρώτες ημέρες μετά τη χειρουργική επέμβαση. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο μετεγχειρητικός πόνος μπορεί να ελεγχθεί με φάρμακο.
Οι παρενέργειες της ακτινοθεραπείας καθορίζονται από την πραγματική δόση ακτινοβολίας και από το πού βρίσκεται ο όγκος. Η κούραση, οι δερματικές αντιδράσεις, η απώλεια όρεξης και η μείωση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων είναι τυπικές παρενέργειες της ακτινοβολίας. Οι περισσότερες από αυτές τις ανεπιθύμητες ενέργειες θα διαρκέσουν μόνο για μικρό χρονικό διάστημα και μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας εξαρτώνται από τον τύπο του φαρμάκου και τη χορηγούμενη δόση. Η χημειοθεραπεία επηρεάζει τα κύτταρα του αίματος, τα οποία με τη σειρά τους μπορεί να έχουν παρενέργειες. Τα κύτταρα του αίματος διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση της λοίμωξης, βοηθώντας το αίμα να πήξει και να μεταφέρει οξυγόνο σε διάφορα μέρη του σώματος.
Χωρίς συνεχή και υγιή παροχή κυττάρων αίματος, οι ασθενείς είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν λοιμώξεις, να μώλωπες ή να αιμορραγούν εύκολα και συχνά θα έχουν λιγότερη ενέργεια. Άλλες παρενέργειες της χημειοθεραπείας στο λεπτό έντερο περιλαμβάνουν απώλεια όρεξης, ναυτία και έμετο, απώλεια μαλλιών, πληγές στο στόμα και μερικές φορές επιπτώσεις στη γονιμότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις το φάρμακο μπορεί να βοηθήσει με παρενέργειες και η πλειονότητα των συμπτωμάτων θα σταματήσει μόλις διακοπεί η θεραπεία για τον καρκίνο του λεπτού εντέρου.
